Schizofrenia to poważne zaburzenie psychiczne mające wpływ na zachowanie, myślenie i emocje. Pierwsze objawy mogą być zauważalne dopiero w wieku nastoletnim lub dorosłym, ale w rzeczywistości choroba zaczyna się znacznie wczesniej.¹
U mężczyzn pierwsze objawy zwykle pojawiają się w wieku ok. 15-25 lat, zaś u kobiet zazwyczaj ma to miejsce później tj. około 35-45 roku życia. Schizofrenia występuje u obu płci i w różnych kulturach. ²
Schizofrenia dotyka ponad 21 milionów ludzi na całym świecie; choroba ta częściej występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet.³

Dokładne przyczyny schizofreniii nie zostały do końca poznane, jak dotąd nie ustalono konkretnej patogenezy tej choroby. Istnieje jednak kilka składowych, którym przypisuje się dużą rolę w jej rozwoju, na przykład: czynniki przed i okołoporodowe, nadużywanie środków odurzających oraz czynniki społeczne^4–7
Jednym z czynników zwiększonego ryzyka rozwoju schizofrenii jest również styl życia. Do innych, często wiązanych z rozwojem choroby, czynników zalicza się nadużywanie marihuany⁴, czynniki społeczne, takie jak dorastanie w dużym mieście, a także wydarzenia w życiu danej osoby , które w przeszłości wywołały u niej silne emocje^5-7.
Związek pomiędzy nadużywaniem konopii indyjskich a psychozami był tematem wielu szeroko zakrojonych badań. Niektórzy badacze sugerują, że marihuana zarówno zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia schizofrenii, jak i odwrotnie-osoby u których już istnieją zaburzenie psychiczne mają skłonności do częstszego nadużywanie marihuany. Również osoby predysponowane do psychozy sięgają po marihuanę częściej niż pozostała część społeczeństwa¹³. Według niedawno opublikowanego artykułu w czasopiśmie „The Lancet” ( 2019 r.) można byłoby zapobiec 30 % przypadków pierwszych epizodów psychoz w Londynie, oraz 50 % w Amsterdamie, gdyby w miastach tych nie było dostępu do silnie działającej marihuany¹⁴.
Ryzyko rozwoju schizofrenii jest wyższe w obrębie rodzin, choćby z powodu istniejących niekiedy czynników genetycznych, które leżą u podstaw tego zaburzenia^6,7,9. Czynniki genetyczne i środowiskowe mogą się jednak nakładać, dlatego rozwoju schizofrenii nie powinno się łączyć tylko z czynnikami genetycznymi⁶.
Niektóre zmiany anatomiczne i czynnościowe mózgu mogą mieć także wpływ na wystąpienie schizofrenii¹⁰.
Badania wykazały, że u osób chorujących na schizofrenię rozwój mózgu jest zaburzony w wieku nastoletnim¹⁰. Zaburzenia te wydają się przyjmować dwie możliwe formy:

Schizofrenię cechuje szerokie spektrum objawów. Można je podzielić na trzy grupy: objawy pozytywne (takie jak halucynacje i urojenia), objawy negatywne (związane ze słabą ekspresją i obniżoną motywacją) oraz zaburzenia funkcji poznawczych (trudności w organizowaniu myśli i tworzeniu planów).¹²