FAKT: Schizofrenia dotyka około 1 na 100 osób i nie jest wcale uważana za chorobę występującą rzadko!!!¹ Jest to choroba ludzi młodych, zazwyczaj zaczyna się pomiędzy 15. a 30. rokiem życia², ale może dotknąć każdego z nas. Być może w kręgu naszych znajomych jest ktoś, kto choruje na schizofrenię.

FAKT: Przeprowadzono wiele badań nad genetycznymi przyczynami schizofrenii; naukowcy zasadniczo są zgodni, że geny tylko po części są odpowiedzialne za tę chorobę. Wiadomo jednak, że choroba ta często występuje rodzinnie. I tak, badania nad bliźniętami pokazują, że pewne geny zwiększają ryzyko rozwoju schizofrenii¹. Wykazano, że w przypadku wystąpienia schizofrenii u jednego z bliźniąt jednojajowych (czyli mających dokładnie takie same geny) prawdopodobieństwo rozwoju tej choroby u drugiego z nich wynosi 50%¹. Jednak wiele osób cierpiących na schizofrenię nie ma obciążającego wywiadu rodzinnego w tym kierunku i odwrotnie². Z drugiej strony, na podstawie badań wiadomo, że czynniki biologiczne, np. wiek ojca, jak również niektóre czynniki środowiskowe, np istotne wydarzenia w życiu danej osoby powodujące stres, mogą odgrywać równie dużą rolę w rozwoju schizofrenii jak geny!³

FAKT: Schizofrenia to złożone schorzenie cechujące się szerokim spektrum objawów. Doświadczenie każdej osoby cierpiącej na schizofrenię jest niepowtarzalne i charakteryzuje się zróżnicowanymi objawami.⁴ Przebieg schizofrenii może zmieniać się w czasie, a objawy mogą być diametralnie różne u każdego chorego. Z tego względu zawsze w przypadku podejrzenia u siebie lub u osoby znajomej, kombinacji objawów, które potencjalnie mogą być związane ze schizofrenią, należy zasięgnąć porady specjalisty.

FAKT: Dosłowne tłumaczenie słowa „schizofrenia” z języka greckiego oznacza „rozszczepienie umysłu” i takie właśnie rozumienie tej choroby kreują filmy i popkultura. Rozdwojenie jaźni a schizofrenia to jednak zupełnie inne terminy. W przypadku schizofrenii mówimy raczej o rozszczepieniu pomiedzy myśleniem a odczuwaniem, chory ma trudności z łączeniem myśli i odczuwania. Podczas, gdy u osób rzeczywiście cierpiących na „rozdwojenie jaźni” rozpoznawane jest zupełnie inne zaburzenie, zwane zaburzeniem dysocjacyjnym tożsamości, które często jest mylone ze schizofrenią.⁵ Rozróżnienie tych dwóch stanów wymaga pewnej znajomości tematu!

FAKT: Filmy zazwyczaj przedstawiają szalone zachowania osób dotkniętych schizofrenią, potęgując w ten sposób dramaturgię akcji, a tym samym przyciągając uwagę widza. Ale jest to tylko stereotyp. Halucynacje są uważane za pozytywne (wytwórcze) objawy schizofrenii, jednakże osoby cierpiące na schizofrenię doświadczają także objawów negatywnych (ubytkowych), przejawiających się utratą pewnych funkcji w życiu codziennym. Objawy negatywne występują znacznie częściej, ale mają mniej dramatyczny przebieg niż można by sądzić na podstawie niektórych kreowanych przez media stereotypów. Wyniki jednego z badań pokazują, że ponad 70% postaci chorych na schizofrenię przedstawionych w 41 filmach z lat 1990-2010 doświadczało dziwnych urojeń psychotycznych.⁶ Jest to niezgodne z rzeczywistością przedstawienie rozkładu objawów. Ponadto, stereotyp ten wpływa na dezinformację na temat schizofrenii, kreując jednocześnie negatywny stosunek do tej choroby. Znajomość tematu pozwala uniknąć tego rodzaju pułapek!

FAKT: To prawda, że niektóre osoby cierpiące na schizofrenię przejawiają agresywne zachowania, ale są one częstsze u osób nadużywających środków odurzających⁷. Zachowania agresywne oraz inne objawy schizofrenii można jednak zazwyczaj skutecznie kontrolować poprzez odpowiednio dobrane leczenie oraz różnego rodzaju wsparcie psychologiczne czy terapię zajęciową. W praktyce, zazwyczaj nie ma potrzeby izolowania od społeczeństwa osób cierpiących na schizofrenię, zaś ich integracja społeczna często jest możliwa.

FAKT: Większość osób cierpiących na schizofrenię przyjmuje leki przeciwpsychotyczne w celu złagodzenia objawów oraz jest objętych różnego rodzaju terapiami⁸. Taka kompleksowa terapia łącząca farmakoterapię z metodami niefarmakologicznymi jest zazwyczaj bardziej skuteczna niż jej poszczególne składowe. Istotna jest także ciągłość leczenia⁸. Choć schizofrenia jest uważana za przewlekłą chorobę psychiczną o szerokim spektrum objawów, otrzymane na odpowiednio wczesnym etapie leczenie oraz wsparcie i opieka są w stanie pomóc większości osób cierpiących na schizofrenię.